به وایبر بنگرم تنها تو بینم

درون این فضا مهر تو بینم

به لاین واتس آپ و یاهو مسنجر

نشان از قامت رعنای تو بینم

یادم میاد یه ماه پیش ، گفته بودم فداتم

تکون نخور اشاره کن ، من خاک زیر پاتم

رازقی و بنفشه و اقاقی ، هرچی بگی میارم

رو گیسوهات ، رو پیرهنت ، کنج لبات میذارم

میگی داداش ، پسرخاله ، منم می گم بفرما

ترسیدی عاشقت بشم ، مثل پنیر و خرما ؟

وکالت و ریاست و سیاست و نمی خوام

اگه بگی نمی شه و پیشم نیا ، نمی یام

واست پیامک می فرستم که جواب نمی دی

زنگ می زنم می گم چرا ؟ می گی دادم ، ندیدی ؟

منم می شم خاطره و شعر و غریو و فریاد

بخوای نخوای بگی نگی ، می ره که رفته بر باد

عجب عجب شکایت تمیز و قابلی بود

هیچ چی نمونده که نگم ، فقط فقط همین بود

ما از ازل اینچنین نبود که استاد شدیم

همه بی نمره ی تو ، خراب و بر باد شدیم

دستی توچنان بر قلم افشردی و ریخت

جوهرش بر ورق خالی و ما بیست شدیم

لطف و کرم و جود تو بر ما ، که کرد ؟

همه در مجلس تدریس تو دلشاد شدیم

آن زمان هیچ کسی طالب مطلوب نبود

همه در عزلت و در کنج خرابات شدیم

گشت بر کام مدیران و فلک یک ترمی

بعد از آن روی تو دیدیم و عجب راد شدیم

همه گردون و زمان ، هر دو جهان طالب تو

ما ، ز شاگردی در محفل تو بود که استاد شدیم

شب شعری شده بود شب دیشب من

هرچه خواندم مدنی هفت برفت از سر من

اینک اینجا شده ام زار و پریشان و ملول

نیست فریادرسی ، دادرسی ، یاور من

هرچه سر بر چپ و بر راست برفت

دیدم انگار پریدست ضمان از سر من

بنشستم سر جایم ، همی زار و خموش

گوئیا رد شده در محکمه حق داری من

اوستادا ! تو بیا یار بشو ، داور من

بنویس با خط آبی سر و سامانی من

لحظه در لحظه عمرم ، عقود است مرا

گر بدانم مدنی هفت چه سود است مرا؟

شرح این قصه بگفتم که کنی یا نکنی

به نگاهی به ندایی ، تو هشیار مرا

من خراب کجا و فلسفه ی حقوق کجا

ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا

دلم گرفت ز عدل و سلوک و حقوق

نرود در سر بی قرار فلسفه ی حقوق